28 Οκτωβρίου 1940: Είναι μια μέρα τιμής, δόξας και μνήμης, μια μέρα που δεν πρέπει ποτέ κανείς να λησμονήσει γιατί είναι πάντα επίκαιρη και αποτελεί ένα σπουδαίο μάθημα ζωής.
Η Επέτειος του Όχι, αφορά την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις. Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου ο Ιταλός Πρέσβης επέδωσε ιδιόχειρα το αίτημα της Φασιστικής Ιταλίας στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά για άμεση και πλήρη παράδοση της Ελλάδας.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’estlaguerre», (αλόρ σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος…, ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Το ΟΧΙ των Ελλήνων αντήχησε σε όλο τον πλανήτη!
Όλος ο κόσμος είδε με έκπληξη αλλά και θαυμασμό τη μικρή Ελλάδα να σηκώνει το ανάστημά της και να αντιστέκεται. Το φωτεινό παράδειγμα της πατρίδας μας έδωσε θάρρος και σε όλους τους άλλους λαούς να μην παραδοθούν αλλά να αντισταθούν στις δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού που τόσο τρομεροί κι ανίκητοι φαίνονταν σε όλους τους άλλους τότε.
Το πρωί της 28ης οι Έλληνες πολίτες έμαθαν ότι ξέσπασε πόλεμος. Οι εφημερίδες και το ραδιόφωνο μιλούσαν γι’ αυτό.
Αντί για πανικό κι ανησυχία, όλοι υποδέχτηκαν την είδηση με χαμόγελο κι αποφασιστικότητα!
Οι Έλληνες δεν είχαν καμία επιθυμία να εμπλακούν σε πόλεμο όμως δεν είχαν καμία διάθεση να παραδοθούν και να υποδουλωθούν σε οποιονδήποτε. Εξάλλου οι Ιταλοί είχαν παραβιάσει τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων τορπιλίζοντας με ύπουλο τρόπο το πολεμικό πλοίο «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου στις 15 Αυγούστου 1940, ανήμερα της Παναγιάς.
Οι ιταλικές δυνάμεις, αν και πολύ καλύτερα εξοπλισμένες και αριθμητικά πολύ μεγαλύτερες των ελληνικών, γρήγορα πέρασαν από τη θέση του κυνηγού σε αυτή του θηράματος.
Πρέπει λοιπόν όλοι εμείς να είμαστε υπερήφανοι γιατί οι γονείς μας και οι παππούδες μας, αποδείχτηκαν γενναίοι και δυνατοί!
Οι πράξεις τους, ο αγώνας τους και η αντίστασή τους είναι ο παντοτινός φάρος κι οδηγός μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου